بلکه سواد مالی این است که بتوانیم سود و بازدهی بین بازارهای مختلف را محاسبه، شناسائی و مقایسه کنیم. شناسائی رد پای بازدهی پول کار چندان دشواری نیست، کافی است که سوادآموز اقتصادی به معنای عام، ادبیات عام اقتصادی، وضعیت سرمایه گذاری، بازدهی(سوددهی) در تمامی بازارها از جمله بازارهائی که جدیدا از سوی بانک مرکزی به مردم معرفی شده اند، دنبال کرده و از آن حتی در مشاوره به دیگران استفاده کنند.
نکته دیگری که در همین باب وجود دارد، حداقل و حداکثر میزان خرید اوراق توسط هر شخص حقیقی به ترتیب معادل ریالی هزار دلار و 4 هزار دلار است. ضمنا با توجه به محدودیت عرضه اسکناس کمتر از 100دلار، مبالغ گواهیهای مذکور مضاربی از معادل ریالی 100 دلار قابلعرضه و بازخرید خواهد بود.
حال چند سوال: تفاوت سرمایه گذاری با سفته بازی چیست؟تفاوت اوراق ارزی با دلار کنار خیابانی چیست؟معاملات کدامیک جرم است؟کدام یک ریسک تقلب(اسکناس) دارد؟
برای شناسائی فرصت ها که همیشه غنیمت است، فرد علاقمند به اقتصاد حتی مشاهده گر رفتار میدان فردوسی، اقدام به بازارشناسی می کند. یعنی ادبیات، واژگان اقتصادی، مدل یا الگوی رفتاری یک بازار و بازیگران آن را بشناسد.
بانک مرکزی چندی قبل بازاری را به علاقمندان خرید ارز معرفی کرد که ورود به آن می تواند بسیاری از دغدغه های خرید دلار و یورو از حاشیه میدان فردوسی را رفع کند؛ همان «اوراق ارزی».
کدام یک ریسک تخلف معامله خارج از شبکه رسمی را دارد؟کدام یک بدون نگرانی قابلیت تبدیل به پول نقد را دارد؟کدام یک نگرانی مالیاتی ندارد؟کدام یک تراکنش مشکوک ندارد؟کدام یک فارغ از نگرانی سرقت و خفتگیری خیابانی است؟کدام یک ریسک نگهداری در منزل را ندارد؟کدام یک ریسک تقلب ندارد؟
گفتیم که اوراق ارزی یک ابزار مالی است که از سوی بانک مرکزی برای خریداران ارز به طور رسمی معرفی شده و از سوی برخی شعب ارزی بانکها به فروش می رسد. کافی است که به شعب ارزی بانک ملی مراجعه کنید و از جزییات خرید آن اطلاع کسب کنید.
براساس آنچه که به طور رسمی اعلام شده است،دارندگان اوراق در سررسید میتوانند یکی از این روشها را انتخاب کنند: پرداخت حقالوکاله مذکور معادل هفتدرصد مبلغ ریالی در زمان سررسید و دریافت اسکناس ارز (دلار) از بانک عامل، یا تسویه نقدی (ریالی) که در این صورت حقالوکالهای دریافت نخواهد شد.
همیشه کسانی که اصلا سروکاری با خرید ارز برای نوسانگیری و سرمایه گذاری ندارند، وقتی که کنار این میدان می گذرند، فارغ از هر گرایشی می پرسند که آیا راه حلی همیشگی برای جمع کردن بساط دلالی و بازاری رسمی برای سرمایه گذاری ارزی نمی تواند وجود داشته باشد. یا سوال می شود که تا کی عابران باید شاهد صف های خرید و فروش ارز باشند.
نکته دیگری که در بخش اول این مجموعه از شناخت سرمایه گذاری عنوان شد، آگاهی از وجود یا عدم وجود محدودیت های قانونی است. پس بهتر است که هر فردی با آگاهی وارد بازارهای مالی شود. مثلا، خریداران اوراق ارزی باید آگاهی داشته باشند که هیچ گونه محدودیتی بابت خریدهای قبلی ارز در سایر سرفصلهای خدماتی وجود ندارد. یعنی اگر یک فرد، ارز سهمیهای 2000 یورو را خریداری کرده است، محدودیتی برای خرید اوراق ارزی وجود ندارد. بنابراین چنین محدودیتی وجود ندارد.
کدام یک محدودیت حجم خرید ندارد؟کدام یک بازار گردان(خریدار و فروشنده رسمی) دارد؟کدام یک قابلیت توثیق دارد؟کدام یک باعث لغو یارانه ها نمی شود؟کدام یک اعتبار مشتری را نزد بانک فروشنده افزایش می دهد؟کدام یک قدرت تاثیرگذاری بر ذهنیت حتی کارگزاران ارزی دارد؟پاسخ به همه این سوالات «اوراق ارزی» است.
برای انجام این سرمایه گذاری یک رابطه وکالتی هم میان خریدار اوراق و بانک مرکزی وجود دارد. بانک مرکزی به وکالت از خریداران اوراق، نسبت به تامین ارز (دلار) و نگهداری آن تا زمان سررسید اوراق اقدام میکند.
انتهای پیام/