فراشناخت در بسیاری از متخصصان آموزش‌دیده به‌آسانی ایجاد می‌شود. وقتی فردی متخصص ابعاد مختلف مسئله‌ای را بررسی می‌کند، زیاد می‌اندیشد که آن مسئله چگونه بیان یا توصیف شده است. او معمولا حس می‌کند که جوابش معقول است یا نه.
خودارزیابی و تمرین انعکاسی (reflective practice) مهم است. تمرین انعکاسی توانایی تأمل درباره اعمال خود برای درگیرشدن در فرایند یادگیری مستمر است. باید یادگیرندگان را تشویق کرد که درباره آموخته‌های خود تأمل کنند و به روش‌های گسترش دانش خود بیندیشند.
یادگیری چرخه‌ای تکرارشونده شامل فرایندهایی ادامه‌دار است. نمودار زیر چرخه یادگیری عمومی را نشان می‌دهد که با کلمه اختصاری PACT نشان داده می‌شود.
در این زمینه بخوانید؛
موفق نمی‌شم؛
یادگیری فرایندی مستمر است که از تولد شروع می‌شود و تا زمان مرگ ادامه می‌یابد، فرایندی که در آن از تجربیات خود برای مواجهه با موقعیت‌های جدید و ایجاد روابط استفاده می‌کنیم.
سنجیدن (Consider): نتایج استفاده از دانش یا مهارت جدید ارزیابی یا سنجیده می‌شود.
۱. تعیین اهداف
چیکار کنیم بی دست و پا به نظر نرسیم؟
آیا به دانش بیشتری نیاز دارم یا به تمرین بیشتری؟
پاداش‌های فوری مؤثرند. اگر نتیجه یا پاداش یادگیری مشخص باشد و در طول یادگیری یا بلافاصله پس از آن ارائه شود، افراد بهتر یاد می‌گیرند.
ایرادگرفتن از خود تا حدی طبیعی است. البته آلبرت بندورا (Albert Bandura)، روان‌شناس و استاد دانشگاه استنفورد، می‌گوید که این نوع احساسات منفی می‌توانند به‌سرعت توانایی یادگیری چیزهای جدید را از ما بگیرند.
افراد زمانی بهتر یاد می‌گیرند که با احترام با آنها رفتار شود و تحقیر نشوند.
در صورت امکان، یادگیرنده باید در برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های یادگیری شرکت داشته باشد. باید یادگیرنده را به‌سمتی سوق داد که خودجوش هدف‌گذاری کند، زیرا موجب بهبود تعهد و انگیزه می‌شود و مشارکت را افزایش می‌دهد. تسهیلگر باید هنگام شروع دوره یا جلسه، انتظارات یادگیرنده را ارزیابی کند تا بتواند او را به هدف‌گذاری تشویق کند.
اهدافم چه هستند؟
این ۷ رفتار؛ شما را در جامعه عزیزم و محترم می کند!
من به‌اندازه کافی خوب نیستم؛
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ به‌خاطر همین هم به‌جای توجه به استراتژی یادگیری، می‌گویند که بیشتر تمرین‌کردن همه‌چیز را درست می‌کند. واقعا با تکرارکردن یک مهارت می‌توان آن را آموخت؟ پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مهارت یادگیری آموختنی است نه ارثی. با تمرین‌کردن آگاهانه و استفاده از استراتژی‌های بهبود توانایی یادگیری، می‌توانیم سریع‌تر و مؤثرتر بیاموزیم. در ادامه، مفهوم یادگیری را توضیح می‌دهیم و سپس ۳ روش ایجاد مهارت یادگیری را بیان می‌کنیم.
یادگیری چیست؟
به‌کارگرفتن (Apply): دانش یا مهارت جدید به‌شکلی به کار گرفته می‌شود.
داشتن رویکردی هدفمند برای یادگیری به ما کمک می‌کند که بر تمام احساسات منفی مرتبط با کسب تخصص غلبه کنیم، احساساتی مانند:
یادگیری بسیار فراتر از تفکر است. یادگیری شامل کل شخصیت ماست یعنی حواس، احساسات، شهود، باورها، ارزش‌ها و اراده. اگر اراده‌ای برای یادگیری نداشته باشیم، چیزی یاد نمی‌گیریم و اگر چیزی بیاموزیم، باید به شکلی تغییر کنیم. اگر یادگیری تفاوتی در ما ایجاد نکند، فقط تفکرات و ایده‌هایی تصادفی خواهد بود که در آگاهی ما شناور شده‌اند.
سخن پایانی
مفهوم «آرامش شناختی» نشان می‌دهد که چرا هنگام استرس، عصبانیت یا تنهایی کسب مهارت دشوار است. وقتی احساسات در مغزمان موج می‌زنند، نمی‌توانیم به چیزی دقت و درباره‌اش تأمل کنیم. البته در بعضی از موقعیت‌های دراماتیک و پرخطر می‌توانیم چیزهای ساده را یاد بگیریم، مثلا شماره‌تلفنی را به خاطر بسپاریم، ولی برای به‌دست‌آوردن درک عمیق باید آرامش ذهنی داشته باشیم.
در یادگیری نوعی تضاد وجود دارد؛ برای درک یک مسئله یا مفهوم باید آن را رها کنیم. یعنی وقتی از مسئله‌ای فاصله می‌گیریم، بیشتر درباره آن می‌آموزیم. مثلا درباره مسئله‌ای با همکارمان بحث می‌کنیم و چند ساعت بعد و در حال شستن ظرف‌ها بهترین استدلال‌ها به ذهنمان می‌رسد یا راهنمای نرم‌افزاری را می‌خوانیم و بخش زیادی از آن را زمانی می‌فهمیم که راهنما را بسته‌ایم و کنار گذاشته‌ایم.
ظرفیت یادگیری هر فرد با دیگری متفاوت است و به انگیزه، شخصیت، سبک یادگیری و آگاهی فرد به فرایندهای یادگیری بستگی دارد. تلاش برای آگاهی به فرایندهای یادگیری یعنی «آگاهی از چگونه آموختن.» مثلا اغلب در دانشگاه مهارت‌هایی مانند نحوه یافتن اطلاعات و استفاده درست از آن اطلاعات به دانشجویان تدریس می‌شوند.
روش‌های تقویت مهارت یادگیری
تأمل برای یادگیری و درک مسائل مفید است. این نوع تأمل نیازمند آرامش است، مثلا گوشه‌ای در سکوت مشغول نوشتن مقاله‌ای می‌شویم یا زیر دوش با خودمان حرف می‌زنیم. به این حالت آرامش شناختی (cognitive quiet) می‌گویند، یعنی لحظه‌ای تفکر و تأمل در سکوت برای غرق‌شدن در نوعی گفت‌وگوی متمرکز با خود.
اصول مهم یادگیری
می‌توانم آن را برای دوستی توضیح بدهم؟
یادگیری صرفا مختص محیط‌های آموزشی نیست. تقریبا هر کاری که می‌کنیم نتیجه چیزی است که در گذشته آموخته‌ایم. مثلا در کودکی یاد می‌گیریم که غذا بخوریم، توجه دیگران را به خود جلب کنیم، چهاردست‌وپا راه برویم و روی پای خود بایستیم. وقتی هم که بزرگ‌تر می‌شویم، طیف وسیعی از مهارت‌ها را می‌آموزیم.
فعالیت‌ها و مطالب باید متنوع باشند و سبک‌های یادگیری گوناگون را پوشش دهند تا یادگیرنده راحت‌تر علاقه و انگیزه خود را حفظ کند.
در ضمن اگر برنامه‌ای با اهداف مشخص داشته باشیم، تعهد بیشتری هم خواهیم داشت. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده‌اند که نشان می‌دهند افرادی که اهداف مشخص دارند بهتر از کسانی عمل می‌کنند که آرزوهای مبهمی دارند. افراد با تعیین هدف می‌توانند راحت‌تر احساسات خود را مدیریت و مهارت یادگیری‌شان را تقویت کنند.
البته «فکرکردن درباره فکرکردن» فقط مختص متخصصان نیست. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات یادگیری این است که افراد به‌اندازه کافی درگیر فراشناخت نمی‌شوند و از خودشان نمی‌پرسند آیا واقعا مهارت یا دانشی را کسب کرده‌اند یا نه.
وقتی هدف کسب تخصص باشد، استراتژی‌های یادگیری مهم‌تر از هوش هستند. مارسل وینمن (Marcel Veenman) دریافت که هنگام یادگیری چیزی جدید، کسانی که به‌دقت تفکرات خود را تحلیل می‌کنند از کسانی با IQ بسیار بالا هم پیشی می‌گیرند. بر اساس پژوهش او، برای رسیدن به تسلط تمرکز بر چگونگی درک مسائل ۱۵درصد مهم‌تر از هوش ذاتی است.
خوشبختانه یادگیری آموختنی است. اگر مطالب را سریع می‌خوانید و درک می‌کنید به این معنی نیست که از دیگران باهوش‌تر هستید، بلکه به این معنی است که می‌دانید چطور باید مطالب را درک کنید. با تعیین آگاهانه اهداف یادگیری، فکرکردن درباره فکرکردن و تأمل درباره یادگیری خود در زمان‌های مناسب می‌توانید یادگیرنده بهتری شوید.
