با توجه به افزایش قیمت سوخت به ویژه بنزین در بازارهای منطقه و جهانی، واردات بنزین یا تهاتر آن با کالایی دیگر، در هر لیتر برای کشور هزینه ای بیش از یک دلار به دنبال خواهد داشت و این سوال مطرح می شود که اگر فاصله بین مصرف و تولید، در حال تبدیل ایران از یک کشور صادرکننده بنزین به یک کشور واردکننده بنزین است، چرا در سه ماهه بهار، در شیوه ای خارج از بورس انرژی، بنزین با قیمتی زیر قیمت منطقه و جهان، به کشورهای دیگر صادر شده و چرا در چنین شرایطی، طرح های مدیریت مصرف، در دستور کار وزارت نفت قرار نمی گیرد؟