یکی از مهمترین صنایع موجود در هر کشور صنعت خودرو بوده و حجم و کیفیت سرمایه گذاری در این صنعت می تواند یکی از شاخصه های توسعه یافتگی آن کشور محسوب سایت economymag شود. طنز تاریخ اینجاست که وی در رجوع به کلاسیکها، سستترین و غیرعلمیترین نظریه آنها یعنی نظریه ارزش – کار را مورد استناد قرار میدهد و مهمترین دستاورد علمی آنها یعنی تخصیص منابع از طریق مکانیسم بازار را به سخره میگیرد. طبق این رویکرد تاریخی، اقتصاددانان کلاسیک مانند اسمیت و ریکاردو منتقد نظام فئودالی بودند، لذا از لحاظ تاریخی در آن زمان مترقی و از جهت علمی دارای اعتبار نسبی به شمار میآیند. او از همان ابتدا روی این نکته تاکید داشت که پول انتزاعیترین شکل تحقق بیرونی مالکیت خصوصی است و علت بُتوارگی و پرستش پول در جامعه سرمایهداری همین خصلت انتزاعی و قابلیت تبدیل شدن آن به هر شکل دیگر از مالکیت خصوصی است. آنچه در زمانه تاریخی خود علمی و مترقی است در دوره تاریخی بعدی ممکن است به پدیدهای غیرعلمی و ارتجاعی تبدیل شود.
نوشتههای وی پس از گذشت بیش از یک قرن و نیم هنوز الهامبخش مخالفان نظام بازار و طرفداران سوسیالیسم است. به سخن دیگر، مارکس قائل به سرشت تغییرناپذیر و پایدار انسانها نیست و میگوید بیشترخواهی و جستوجوی نفع شخصی بخشی از خصلتهای انسان تاریخی (انسان بورژوا) است و با تحول جوامع انسانی از شیوه تولید سرمایهداری به شیوه تولید سوسیالیستی، این خصلتها از میان خواهد رفت. به سخن دیگر محاسبه اقتصادی تنها در جوامعی امکانپذیر است که روابط اقتصادی در آنها بر مالکیت خصوصی استوار شده باشد. اما این مارکسیستها گویا آن سخن حکیمانه و تحلیل عالمانه مارکس را فراموش کردند که پول انتزاعیترین شکل مالکیت خصوصی است و با از میان برداشتن چنین مالکیتی سخن گفتن از روابط مبادله پولی بیمعناست. نظریه هگلی- فوئرباخی ازخودبیگانگیِ حاکم بر نوشتههای متقدم مارکس که در آنها پول، مبادله پولی و رقابت اقتصادی به طور ویرانگری مورد انتقاد قرار میگیرد هیچ سنخیتی با نظریه کلاسیکهای علم اقتصاد که بخشهای مهمی از آن مورد تایید مارکس در نوشتههای متاخر او (به ویژه در کتاب سرمایه) است، ندارد. او با فرو کاستن مفهوم کمیابی به یک مساله صرفاً فنی که با پیشرفت علم در آینده به راحتی قابل حل است، در حقیقت، علم اقتصاد را در کلیت آن نفی کرده و آن را به حد یک بحث فنی تنزل میدهد.
پاسخ دادن به این پرسشها مستلزم پژوهشی گسترده و عمیق است، ما اینجا صرفاً به برخی توضیحات اولیه با توجه به رویکرد مارکس به اقتصاد سیاسی کلاسیک اشاره خواهیم کرد. پاسخ به این پرسش مجال فراخی لازم دارد، ما اینجا صرفاً به برخی نکات مهم و اساسی در این خصوص اشاره میکنیم. لنین در پاسخ به این پرسش اساسی که چرا انقلابهای سوسیالیستی در جوامع سرمایهداری پیشرفته غربی اتفاق نمیافتد، مدعی شد که این کشورها با وارد شدن به مرحله سرمایهداری انحصاری و امپریالیستی، با جهانگشایی و استثمار جوامع تحت استعمار، بخشی از غنائم به غارت رفته را با طبقه کارگر جوامع خود تقسیم میکنند و به این ترتیب انگیزههای انقلابی آنها را از بین میبرند. این ادعاها صرفاً مبتنی بر پیشگویی تحولات آینده است و هیچ برهان منطقی برای نشان دادن درستی آنها از سوی مارکس ارائه و طرح نشده است. لازم به توضیح بیشتر نیست که چنین تصوری از تاریخ تحولات بشری رویکردی صرفاً عرفانی و پیشگویانه است و هیچ مبنای علمی محکمی ندارد.
مارکس با عرفانمسلکی پوشیده خود گویا تعمداً میخواهد فراموش کند که کارکرد علم توضیح وضعیت واقعاً موجود است و نه نفی واقعیات برای اثبات نیل به یک وضعیت آرمانی در آیندهای نامعلوم. مشکل مارکس در واقع در همین خلط واقعیات و آرمانها نهفته است. بزرگترین پروژه تئوریک مارکس یعنی نشان دادن تناقضهای درونیِ آشتیناپذیر نظام سرمایهداری و فروپاشی محتوم آن، آشکارا پروژهای شکستخورده است. آزادی انسان در چارچوب این جبر تاریخی معنی پیدا میکند و شناخت این جبر است که زمینه آزادی و رستگاری انسان را فراهم میآورد. آنها در این بررسی فرض را بر کردار انسانهای واقعاً موجود گذاشتند نه انسانها آن گونه که باید باشند. اشتباه مهلک تحلیلهای اقتصادی مارکس کدام است که موجب فروپاشی نظامهایی شد که مدعی تحقق بخشیدن به اندیشههای وی بودند؟ و همه ی فایلها اورجینال بوده و پکیج کاملا تست شده می باشد و سلامت آن توسط ایران صنعت تضمین می گردد.امید است این مجموعه راهنمایی جامع برای سرمایه گذاران در زمینه صنایع خودرو باشد. اولین تفکرات منظم مارکس درباره اقتصاد سیاسی در دستنوشتههای اقتصادی فلسفی (1844) انعکاس یافته است. LM و آثار سیاستهای مالی و پولی؛ 2.اجزای تشکیلدهندۀ تقاضای کل، مصرف، سرمایهگذاری، تقاضای پول، و عرضۀپول؛ 3.عرضۀ کل، جریان مبادلۀ تورم بیکاری، و کسری بودجه؛ و 4.اقتصاد کلان در اقتصاد باز (نظامهای ارزی نرخ ثابت و نرخ شناور).
مالکیت خصوصی در طول تحولات تاریخی و مبارزات طبقاتی اشکال گوناگونی به خود میگیرد و نهایتاً در جامعه بورژوایی (سرمایهداری) به انتزاعیترین شکل خود یعنی پول دست مییابد. پول به عنوان انتزاعیترین شکل مالکیت خصوصی میتواند به عنوان ابزاری برای اندازهگیری سایر اشکال انضمامیتر مالکیت خصوصی مورد استفاده قرار گیرد. اندیشه ترقی به عنوان یک ضرورت تاریخی جایگاه ویژهای نزد مارکس دارد. این سیر تحولی توام با تضاد دیالکتیکی برای پیشرفت جوامع بشری ضرورت دارد. بیاعتنایی مارکس به مهمترین و اساسیترین مفهوم اقتصادی یعنی کمیابی منابع مورد تقاضای انسانها و مساله چگونگی حل این معضل، شگفتانگیز است. آنها بدون در غلتیدن به اندیشهورزیهای صرف و دور از واقع درباره ماهیت انسان در گذشتههای تاریک و آینده نامعین و نامعلوم، چگونگی افزایش ثروت ملل و بهبود وضعیت رفاهی مردم را مورد بررسی قرار دادند. مارکس به استناد گذشته بسیار دوری که شناخت مبهم و متناقضی از آن وجود دارد و آینده آرمانی تحققنیافتهای که افق تصورات وی را تشکیل میدهد، واقعیات ملموس هستیشناسانه انسانها را نفی میکند.
مارکس چون مالکیت خصوصی و پول را موجب سقوط اخلاقی، انحطاط و بردگی انسانها میدانست، به طور منطقی، راه نجات را تنها در محو مالکیت خصوصی و مبادله پولی جستوجو میکرد. را لازمه پیشرفت اقتصادی و توسعه علوم و فنون تلقی نمیکند و میگوید انقلاب پرولتری نویدبخش جامعه سوسیالیستی به عنوان مدل جایگزین سرمایهداری است. این پکیج مشتمل بر حدود 92 عنوان طرح توجیهی در زمینه های تولید صنایع خودرو می باشد. جذابیت مارکس برای اهل فکر و فرهیختگان از این جهت است که او لباس علم بر قامت «دینِ» جدید خود میپوشاند و اعتقادات و پیشگوییهای پیامبرگونه خود را به عنوان دستاوردهای علم جدید معرفی میکند. کتاب حاضر یکی از کتابهای مشهور در این مبحث است و در بسیاری از دانشکدههای مهم اقتصاد در دانشگاههای معتبر جهان تدریس میشود. اشرافیت کارگری در جوامع صنعتی دست به دست طبقه سرمایهدار داده و به غارت دنیای عقبمانده میپردازد و مانع تحقق جبر تاریخ طبق پیشبینیهای مارکس میشود! نویسندگان در هر مورد شواهد تجربی و موارد کاربردی هر سیاست را نیز نشان داده و نظریۀ اقتصاد کلان را در دنیای واقعی تشریح کردهاند.
او پیامبرگونه آیندهای امیدبخش و آرمانی را نوید میدهد که ویژگیهای آن دست کمی از بهشت موعود ندارد. در اندیشه جبر تاریخی (دترمینیستی)، مسوولیت فردی و آزادی انتخاب جایی ندارد، از این رو، اضطراب ناشی از اختیار و مسوولیت منتفی است. حال پرسش این است که چرا و چگونه بهرغم این شکستهای نظری و عملی، اندیشههای مارکس هنوز در میان روشنفکران و اندیشمندان پرنفوذ و تاثیرگذار است؟ ما این موضوع را از لحاظ نظری در جای دیگری مورد بررسی قرار دادهایم.1 اینجا فقط اشاره میکنیم که از لحاظ عملی و واقعیات تاریخی، تئوری استثمار مارکس به هیچ وجه قابل دفاع نیست. گویا شور و هیجان محکوم کردن پولپرستی در جامعه سرمایهداری مانع مارکس از مشاهده این واقعیت میشد که محاسبه اقتصادی تنها از طریق مبادلات پولی امکانپذیر است و با از میان برداشتن پول، قضاوت درباره عقلانیت تصمیمات اقتصادی غیرممکن میشود. زمانی در گذشته، مارکسیستها چشم امید به انقلابهای ضدامپریالیستی دوخته بودند، اما امروزه، کشور چین به عنوان پرچمدار بزرگترین انقلاب ضدامپریالیستی در قرن گذشته، نهتنها درصدد نابود کردن نظام سرمایهداری نیست بلکه خود داوطلبانه به عضویت باشگاه جهانی سرمایهداران درآمده و با جدیت در پی تحکیم و گسترش آن است. مارکس به درستی دریافته بود که اقتصاد سیاسی (علم اقتصاد) نزد کلاسیکها با فرض وجود مالکیت خصوصی و مبادله داوطلبانه مبتنی بر نظام پولی یعنی مکانیسم قیمتها شکل گرفته است و به همین علت اقتصاددانان را دانشمندان طبقه بورژوا توصیف میکرد.
مارکس مدعی است که تلازمی میان توسعه جوامع انسانی و نظام مدرن اقتصادیِ مبتنی بر حقوق مالکیت فردی و مبادله آزاد پولی، یا نظام سرمایهداری به تعبیر مارکس، وجود ندارد. البته بسیاری از برجستگان مارکسیستی کوشیدند این نقص یا نقض تئوری را با پیش کشیدن نظریههای جانبی یا مکمل توضیح دهند اما واقعیت این است که این کوششها حتی خود مارکسیستها را هم در کل نتوانست قانع کند. هدف او از این نقادی گذار به سوسیالیسم است، نه طرح یک علم اقتصاد جدید سوسیالیستی یا مارکسیستی. واقعیات تاریخی و تجربه تلخ و مرگبار سوسیالیسم واقعاً موجود در روسیه و دیگر کشورها، ناکارآمدی و حتی ناممکن بودن سوسیالیسم را در عمل نشان داد. بدون پدیده پول چگونه میتوان به محاسبه هزینههای تولید و بهرهوری فعالیتهای اقتصادی پرداخت و تصمیمات درست را از نادرست تشخیص داد؟ مارکس در کتاب فقر فلسفه (1847) که سه سال بعد از دستنوشتههای فلسفی – اقتصادی نگاشته شده است، بر این نکته تاکید دارد که اقتصاددانان (کلاسیکها) نمایندگان علمی طبقه بورژوا هستند و سوسیالیستها و کمونیستها نیز نظریهپردازانی هستند که طبقه پرولتاریا را از لحاظ تاریخی نمایندگی میکنند. مهمترین و بزرگترین نوشته اقتصادی مارکس یعنی کتاب سرمایه، که عنوان فرعی آن نقادی اقتصاد سیاسی است، با چنین هدفی نوشته شده است.
این جهانی است. او تحت تاثیر هگل، حرکت تاریخیِ تحول و پیشرفت جوامع را جایگزین مفهوم خدا در ادیان کلاسیک میکند و مدعی میشود حرکت تاریخی نهایتاً انسان را به رستگاری خواهد رساند و هر عاملی که سد راه این حرکت باشد فینفسه شری است که باید از میان برداشته شود. به عقیده وی، شکلگیری مالکیت خصوصی، با نفی مالکیت جمعی اولیه، عامل اصلی ازخودبیگانگی و دور شدن انسان از اصالت اولیه خود است. گرچه رویکرد کلی تحلیلهای اقتصادی مارکس در سالهای بعد به ویژه هنگام نوشتن کتاب سرمایه تحول یافته بود، اما برخی مفاهیم شکلگرفته در این دستنوشتهها مانند بُتوارگی پول در روابط مبادلهای نظام بازار، بردگی تولیدکننده بیواسطه(کارگر) در چارچوب این نظام، و تلقی رقابت به عنوان عامل هرج و مرج و سلطه قدرتمندان، بر همه آثار مارکس حتی بزرگترین اثر اقتصادی وی یعنی سرمایه سایه افکنده است. مارکس یقیناً آنقدر هوشمند بود که تشخیص دهد بدون تغییر دادن سرشت انسانها، با ایجاد انسان طراز نوین، و دست یافتن به عصر فراوانی سوسیالیستی، نمیتوان حکم به محو روابط پولی داد زیرا این روابط، مهمترین عامل حفظ عقلانیت در جامعه سرمایهداری است.
بنابراین، به عقیده وی، با دست یافتن به پیشرفتهای علمی و فنی میتوان مرحله تاریخی گذار از سرمایهداری را دور زد و یکباره به جامعه سوسیالیستی گام نهاد. مارکس برخلاف اقتصاددانان کلاسیک، این حقیقت اساسی و چارهناپذیر زندگی انسانی یعنی شکاف میان خواستههای نامحدود و منابع محدود (کمیابی) را یک مساله صرفاً تاریخی ارزیابی میکند و مدعی میشود که با تحول در شرایط مادی تولید، نهادهای اجتماعی و نهایتاً سرشت انسانی (خلق انسان طراز نوین) میتوان این شکاف را از میان برداشت. اشتباه مهلک مارکس در تحلیلهای اقتصادی، شاید، در همین نکته نهفته باشد که وی به جای پرداختن به اصل مساله یعنی شکاف میان خواستههای نامحدود و منابع محدود و شیوههای بهینه حل این معضل، به تغییر دادن صورت مساله میپردازد یعنی از یک سو مدعی میشود که خواستههای نامحدود، بخشی از طبیعت انسان صرفنظر از ادوار تاریخی نیست و با تاسیس سوسیالیسم، انسان طراز نوینی به وجود خواهد آمد که فاقد چنین خصلتهایی است، و از سوی دیگر پیشگویی میکند با از میان برداشتن نظام سرمایهداری و باز کردن راه برای پیشرفتهای علمی و فنی، فراوانی جای کمیابی را خواهد گرفت. اشتباه اصلی مارکس در تاریخی فرض کردن سرشت انسانها بود، یعنی این فرض که هستی انسان و ساختار معرفتی ذهن او با تغییر شرایط تاریخی تغییر ماهیت مییابد؛ یا شاید دقیقتر بگوییم، مارکس از انسان یک تصور آرمانی داشت که گویا شکل ابتدایی و اولیه آن در گذشتههای دور، در جوامع اشتراکی اولیه، وجود داشته، اما با گذشت زمان، با تقسیم این جوامع اشتراکی به طبقات متخاصم، انسانها از ماهیت آرمانی اولیه خود دور شدهاند.
طی این سال ها که کار نگارش طرح توجیهی انجام می دادیم بسیاری از مشتریان علاقمند بودند اطلاعات اولیه ای را در خصوص یک یا چند صنعت خاص علی الخصوص صنعت خودرو بدست آورند ، با توجه با این احساس نیاز اقدام به تهیه مجموعه طرح هایی آماده برای بهره برداری شما عزیزان نمودیم تا با کمک آن بتوانید علاوه بر کسب اطلاعاتی مفید در زمینه صنعت خودرو مورد نظرتان ، اطلاعاتی در خصوص میزان و نوع سرمایه گذاری نیز بدست آورید . مارکس مهمترین نظریهپرداز مخالف اقتصاد بازار یا به اصطلاح سرمایهداری است. بخش مهمی از جذابیت مدل مارکس به قیمت نفی واقعیتهای عینی و دستاوردهای علم اقتصاد فراهم آمده است. مهمترین این کوششها طرح نظریه امپریالیسم از سوی لنین و بسط آن از جنبههای گوناگون توسط دیگر مارکسیستهاست. واقعیت این است که رهبران چین به روشنی دریافتهاند که راههای رسیدن به بزرگترین آرمانهای سوسیالیستی یعنی رفاه همگانی جز از طریق اقتصاد بازار رقابتی امکانپذیر نیست. این نکته مهم اغلب کمتر مورد توجه واقع شده که از دیدگاه مارکس، سوسیالیسم صرفاً جایگزین نظام سرمایهداری نیست بلکه به عنوان بدیل (آلترناتیو) علم اقتصاد نیز مطرح است. برخی از نظریهپردازان مارکسیست حتی تا آنجا پیش رفتند که سخن از سوسیالیسم بازار گفتند، یعنی محو مالکیت خصوصی با حفظ روابط مبادله پولی.
مارکس با هوشمندی تمام نقادی جامعه مدرن (سرمایهداری) را نهتنها از دستاوردهای تمدنی بزرگ آن در زمینههای علمی، فنی و اجتماعی جدا میکند، بلکه تداوم چنین پیشرفتهایی را در گرو نفی و فرا رفتن از مرحله تاریخی سرمایهداری معرفی میکند. به علت چنین رویکردی به مساله است که نزد مارکس، بحث اقتصاد و نظام اقتصادی در جامعه سوسیالیستی جایی ندارد و مارکسیستها و دیگر پژوهشگرانی که در آثار وی به جستوجوی ویژگیهای نظام اقتصاد سوسیالیستی و ساز و کارهای آن پرداختهاند راه به جایی نبردهاند. توسعه سرمایهداری نهتنها موجب گسترش فقر و تضاد طبقاتی در هیچ نقطه از جهان نشده بلکه بر عکس با چنین توسعهای فقر و نیز شکافهای درآمدی در کل کاهش یافته است. به راستی کدام اندیشه مارکس موجب نفوذ و پذیرش بیسابقه تفکر وی از سوی روشنفکران و عامه مردم بوده است؟ مارکس کلاسیکهای علم اقتصاد را به سخره میگیرد که خصلت انسان بورژوا، یعنی پیروی از منافع فردی و بیشینهخواهی را که ویژه یک مقطع تاریخی (سرمایهداری) است به کل تاریخ بشری تعمیم میدهند و آن را بخشی از سرشت پایدار انسانها تلقی میکنند.